درسته که الان عملا عجایب هفتگانه جهان به ویرانه هایی تبدیل شدن که هیچ نشانه ای از شکوه و عظمت دوران پر افتخارشون ندارن، ولی علت اصلی که این آثار به عنوان عجایب هفتگانه در نظر گرفته شدن، قدمت و منحصر بفرد بودن این سازه ها در کل جهانه که نه تنها در اون دوران بلکه تا به الان هم نمونه مشابهی براشون پیدا نمیشه.

در هر صورت عجایب هفتگانه جهان باستان به شرح ذیل هستن:

1. هرم بزرگ جیزه ( Giza )

هرم بزرگ جیزه، بزرگترین هرم از اهرام ثلاثه مصره که قطعا اولین مقصد گردشگری هر توریستیه. ساخت این اهرام نتیجه باور مصریان باستان در مورد مرگه که معتقد بودن" مرگ یه زندگی جدیده".  به همین خاطر خانوداه های سلطنتی رو تو مقبره های بزرگ و باشکوه سلطنتی دفن می کردن که از معماری عجیب و غریبی هم برخوردار بود.

هرم بزرگ جیزه که حدود 100 هزار نفر به مدت 20 سال اونو ساختن؛ تنها اعجوبه ای از عجایب هفتگانه جهانه که در طول این سالها باقی مونده و به عنوان 4000 سال بلندترین سازه جهان در نظر گرفته میشد؛ چون انسان تا قرن نوزدهم نتونسته بود، بنایی بلندتر از این هرم بزرگ رو بسازه.

 اهرام ثلاثه در اصل مقبره های سلطنتی هستن که 2500 تا 2700 سال قبل از میلاد مسیح در مصر باستان ساخته شدن. این اهرام سه گانه به نام های خئوپس ( خوفو یا هرم بزرگ جیزه ) بزرگترین هرم و خفرع ( خفرن ) و منفرع ( میسرینوس ) دو هرم کوچکتر هستن که همه اونها شگفت انگیز و شاهکار محسوب میشن.

هرم بزرگ جیزه با زیر بنای 13 جریب معادل 5 هکتار با دیوارهای شیب دار ساخته شده که در اون از بیش از 2 میلیون بلوک سنگی استفاده شده که وزن هر کدوم از بلوک ها 2 تا 30 تن محاسبه شده. نکته حائز اهمیت اینه که این بنای متقارن و شکیل در دوره ای ساخته شده که بر اساس شواهد و قرائن هیچ ابزار نوین نقشه برداری و اندازه گیری وجود نداشته. دیوارهای شیب دار هرم یاداور پرتوهای رع ( خدای خورشید ) که در ابتدا به عنوان پله ازش استفاده می شد، بعدها اون رو با سنگ آهک پر کردن. 

این سازه که مملو از راهروهای پیچ در پیچه که دسترسی به هر اتاقش به راحتی امکان پذیر نیست، به خاطر نحوه ساخت و محل قرار گیریش به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان در نظر گرفته شده. درون هرم ها هم پر از راهروهای باریک و اتاقک های مخفیه که برای جلوگیری از گنجینه پنهان شده تو هرم ساخته شده. هر چند که باستان شناسا حدس می زنن؛ که بسیاری از اشیای قدیمی موجود تو این هرم ها در عرض 250 سال تکمیلش غارت شد. 

حقایق جالب در مورد هرم بزرگ جیزه:

ساخت و معماری هرم به شیوه ایه که در داخل اون همیشه هوای تازه و خنک جریان داره.

اگه تو شب به بالای هرم برین، ستاره هایی رو می بینین که الگوی قرارگیری اونها مطابق با موقعیت مکانی هر یک از این اهرامه.

این هرم از نظر مختصاتی دقیقا در مرکز کره زمین قرار داره.

برخی از محققان معتقدن، ساخت چنین هرمی توسط بشر امری محاله و این مجموعه توسط موجودات فرا زمینی ساخته شده. چون تا شعاع 300 کیلومتری در اطراف این اهرام هیچ کوه یا منبعی از جنس سنگ های به کار رفته در ساخت هرم وجود نداره. از اونجا که سنگ ها پس از استخراج از معادن توسط کارگرها به محل ساخت هرم انتقال داده می شد، انجام این کار توسط انسان در اون دوران خیلی از دور از ذهن و تقریبا غیر ممکنه.

2. باغ های معلق بابل

به گفته شاعران یونان باستان باغ های معلق بابل حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح در ارتفاع 33 متری از سطح زمین روی محوطه ای بزرگ و آجری قرار داشت که در اطرافش پله هایی قرار می گرفتن که باعث می شد؛ محوطه شبیه صحنه تئاتر به نظر بیاد. این باغ طبقاتی زیبا شامل طیف متنوعی از درخت ها، بوته ها و شاخه ها می شد که کوه سبز بزرگی رو می ساخت که چشمها رو خیره می کرد. 

این باغ دل انگیز توسط پادشاه نبوچادنزار دوم یا همان بخت النصر دوم برای همسر بیمارش به نام آمیتیس دختر پادشاه ماد ساخته شد. گفته میشه آمیتیس که تا قبل از ازدواج در محیط خوش آب و هوای شمال غرب ایران که پر از تپه های سرسبز و باغ های زیبا بود زندگی می کرد؛ بعد از اومدن به آب و هوای خشک سرزمین بابل بیمار میشه و پادشاه دستوری میده تا برای بهبودی حالش در جایی نزدیک فرات در عراق امروزی باغ های زیبایی رو بر روی ستون های بلند بنا کنن. به طور کلی اعتقاد بر اینه که این باغ ها پس از 700 سال بر اثر زلزله از بین رفتن که در این صورت باغ های معلق بابل کوتاه ترین عجایب باستانی جهان محسوب میشن.

درسته که در ادبیات کلاسیک روم و یونان درباره این باغ ها مطالبی وجود داره، ولی در کتیبه های خط میخی بابل هیچ نشانه ای مبنی بر وجود این باغ ها وجود نداره؛ به همین خاطر از نظر دانشمندا باغ های معلق بابل تنها مورد از عجایب هفتگانه جهانه که احتمال داره هرگز ساخته نشده باشه.

حقایق جالب در مورد باغ های معلق بابل

در صورت وجود چنین باغ هایی، روزانه 8 هزار گالن آب برای آبیاری تمامی گیاهان این باغ لازم بود.

با توجه به این که این باغ ها حدود 30 متر از زمین ارتفاع داشتن؛ این بنا در صورت وجود، شاهکاری در زمینه معماری باستان محسوب میشه.

از اونجا که برای آبیاری این باغ ها لازم بود تا آب رو از نهر فرات به محل این باغ ها بیارن، دانشمندا معتقدن باید برای آبیاری از پمپ، چرخ و مخزن های آب استفاده می کردن که این موضوع بیشتر به افسانه شبیه تا واقعیت.

3. معبد آرتمیس

بر اساس نوشته ها معبد آرتمیس یا معبد دیانا بارها ویران میشه و هر بار در همان محل قبلی تو افه سوس بنا میشه. یکی از شگفت انگیزترین معابد آرتمیس رو خرسیفرون معمار و پسرش متاگنس، حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح طراحی می کنن، که در 356 سال قبل از میلاد مسیح در شبی که اسکندر متولد میشه آتش می گیره و می سوزه.  

حدود 6 سال بعد یعنی 350 سال قبل از میلاد مسیح کار ساخت معبد جدید با مساحتی بزرگتر از یه زمین فوتبال شروع میشه که تراسی به وسعت 37 متر مربع داشت و از هر طرف با پله محصور می شد. این بنای فوق العاده 127 ستون 18 متری از سنگ مرمر و یه مجسمه از آرتمیس داشت. این معبد زیبا رو استراگوتس ( OstrogothS) در سال 262 پس از میلاد تخریب می کنه که  با این کارش یکی دیگه از عجایب هفتگانه جهان نابود میشه. باستان شناسان در سال 1860 میلادی بقایای ستون های آرتمیس رو در اعماق رودخانه کایستر ( Cayster)  کشف کردن. 

حقایق عجیب در مورد معبد آرتمیس

این معبد در گذشته دور مهم ترین مرکز معنوی و البته تجاری منطقه بود.

از نظر بسیاری از باستان شناسان، معبد آرتمیس باشکوه ترین اثر در میان عجایب هفتگانه به شمار میاد.

این معبد به افتخار الهه آرتمیس الهه شکار و باروری ساخته شده. 

علت قرار گیری این معبد در عجایب هفتگانه جهان، قدمت زیاد و جلال و شکوه این شاهکار بی نظیره.

4. تندیس زئوس در المپیا

در اساطیر یونان باستان، زئوس خدای خدایان و خدای رعد و برق محسوب میشه که مجسمه اون در المپیا به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان در نظر گرفته میشه. این تندیس عظیم الجثه در اواسط قرن پنج میلادی توسط پیکر تراش آتنی، فیدیاس، طراحی و تکمیل میشه که بعد از اتمام کار به پرستشگاه زئوس در المپیا که اکنون محل بازی های المپیک باستانیه، انتقال داده میشه. در این تندیس شگفت انگیز زئوس با بالا تنه ای عریان بر تختی چوبی دیده میشه که عصای بزرگی در یک دست و مجسمه کوچک نایک، الهه پیروزی در دست دیگه داره. زیر پایه های تخت هم دو موجود خیالی تعبیه شدن که سر و بالا تنشون به شکل زن و بدنشون به شکل شیر که دو بال هم دارن. 

ارتفاع این مجسمه که از طلا، عاج و چوب ساخته شده به 12 متر می رسه؛ به حدی که سرش به سقف پرستشگاه می رسید. بر اساس افسانه ها، فیدیاس پس از اتمام کار از زئوس میخواد که با نشانه ای کارش رو تائید کنه که در همون لحظه آذرخشی میاد و همه پرستشگاه رو روشن می کنه.

این مجسمه غول پیکر بیش از هشت قرن تو پرستشگاه قرار داشت؛ ولی تو قرن چهارم پس از میلاد مسیح، کشیش ها امپراتور روم رو متقاعد می کنن که پرستشگاه رو ببنده و مجسمه رو به پرستشگاه قسطنطنیه منتقل کنه که در نهایت در سال 462 پس از میلاد این مجسمه زیبا تو آتش سوزی به طور کامل از بین میره.

منبع: اتاق فرار انیگما